- احمد احمد آقا
- شنبه ۶ مهر ۹۸
- ۱۳:۰۳
تک فرزندی خوب یا بد
با توجه به سیاست 20 ساله دولت در گذشته مبنی بر کنترل جمعیت با شعار دو بچه کافی است . بسیاری از خانواده ها نه تنها به تقلیل تعداد نفرات خانواده به چهار نفر بسنده کردند که بسیاری از خانواده حتی پا را از دوفرزندی فراتر گذاشته و به تک فرزندی اکتفا کردند که ماحصل این امر در چندین سال گذشته کاهش شدید جمعیت را در پی داشته است که این امر خودش به یکی از آسیب های اجتماعی مهم تبدیل شده است.
به هر حال با توجه به اینکه این خانواده های ایرانی هستند که باید در مورد تک فرزندی یا چند فرزندی تصمیم بگیریند . در این مطلب به بررسی تعدادی از مزایا و معایب تک فرزندی اشاره شده است .
همچنین یکی از نگرانی های رایج والدینی که یک فرزند دارند اینست که آیا تک فرزندی می تواند برای فرزند آن ها آسیب زا باشد . بسیاری از والدین نیز می خواهند بدانند تک فرزندی چه ویژگی ها و چه معایبی دارد . در این قسمت برخی از ویژگی های مثبت و معایب تک فرزندی را بیان می کنیم:چ
مزایای تک فرزندی
1-هزینه کمتر برای خانواده
2-کنترل راحت تر تک فرزند
3-صمیمیت عمیق والدین با تک فرزند
4-آرامش خانه (فرزند دیگری نیست تا با ناسازگاری آنان آرامش خانه از بین برود).
5-احساس امنیت و اعتماد به نفس بیشتر با تک فرزند به جهت رسیدگی بیشتر به او
6-کودک در خانواده ای حضور داردکه فقط شامل افراد بالغ است و این کودکان پیش از زمان معمول، سخن گفتن را آغاز می کنند و روحیه اجتماعی نیرومندتری دارند. آنان از والدین خود تقلید و همچون بزرگسالان رفتار می کنند، به گونه ای که تحسین و تعجب دیگران را برمی انگیزند.
7-آنها زودتر از دیگر کودکان با مسایلی مواجه می شوند که برخورد با آنها در سنین بالاتر ناگزیر است.
8- مسایل و دیدگاه های خود را به راحتی بیان می کنند و قادرند به والدین خود کمک کنند.
9-آنها زودتر از دیگر کودکان به فعالیت اقتصادی مشغول می شوند و از کار کردن خجالت نمی کشند.
10-این کودکان با آمادگی و تجربه زیاد به سن بلوغ پا می گذارند.
معایب تک فرزندی
1- وابستگی شدید والدین به تک فرزند این وابستگی سبب اضطراب تک فرزند می شود و همیشه نگران است که اگر صدمه ای به او برسد، والدین دچار لطمه روحی شدید خواهند شد
2- حساسیت فراوان والدین دربارة رفتار و گفتار تک فرزند که او را به رفتار و گفتاری نامطلوب می کشد و لوس می شود.
3-مراقبت بیش از حد والدین که استقلال تک فرزند را به خطر می اندازد، مراقبتی افراطی از تک فرزند او را به فردی ضعیف و کم تحمل تبدیل کنند، فرزندشان از دیگران نیز انتظار خواهد داشت با او چنین رفتاری داشته باشند که این موضوع ناتوانی او را شدت خواهد بخشید. اگر والدین اجازه ندهند فرزندشان با احساسات سخت و ناراحت کننده رو به رو شود یا امکان آشکار کردن این نوع احساسات را برای او فراهم نکنند، تحمل وی را برابر این نوع احساسات ضعیف خواهند کرد.
4-وابستگی شدید تک فرزند به والدین که مانع دوست یابی او در ارتباط با همسالان می شود.
5-تأثیر منفی بر رشد تک فرزند به جهت نبودن رقابت بازی یا درگیری با برادر یا خواهر، . این کودکان کسی را ندارند تا با او رقابت یا بازی و دعوا کنند. آنها دوست و همدمی در منزل ندارند بنابراین برخی از احساسات را تجربه نمی کنند و فرصتی برای کنترل و مدیریت آنها نخواهند داشت
6-تسلیم پذیری والدین و عدم مخالفت با تک فرزند که سبب شکنندگی و آسیب پذیری در آینده می شود و نمی تواند ناامیدی ها و فشارهای روحی را تحمل کند،
7-برخورد بزرگانه با کودک (این کار سبب می شود جلوی بچگی کردن او گرفته شود).
8-ارتباط کمتر با همسالان، به جهت نبودن برادر و خواهری در منزل از ایجاد ارتباط با همسالان خجالت می کشد.
9-تمایل بیش از حد والدین به حمایت از تنها فرزندشان، مانع از آن می شود که فرزندشان عواقب اشتباهات خود را بیازماید و مسولیت عمل خود را بپذیرد. آنها هیچ گاه در مقام انتقاد از فرزندشان بر نمی آیند، با او مخالفت نمی کنند و همواره تسلیم خواسته های او می شوند تا از این طریق مانع ناراحت شدن او شوند. حمایت بیش از حد این والدین، فرزند را با روحیه حساس و ضعیف تربیت می کند. هرچه حمایت آنها از تنها فرزندشان بیشتر شود، قدرت و تحمل وی در رویارویی با مشکلات کاهش می یابد و از این رو بسیار شکننده و آسیب پذیر می شود. در چنین روابط حساس و پر اضطرابی است که تک فرزند از آزمودن احساساتی که در روابط بین خواهر و برادر شکل می گیرد، محروم می ماند.
10-در خانواده های تک فرزند، والدین و فرزندان هر دو احساس می کنند نیاز شدیدی به یکدیگر دارند. پس ناگزیر به مراعات یکدیگر هستند .
منبع: مهکام